Gers, paarden en vrieskou... kortom Binnen-Mongolië

Allereerst ontzettend leuk dat onze weblog zoveel bekeken wordt. Dank jullie wel voor de lieve berichtjes.
Ga vooral zo door.

Gisteren stonden we om half negen gereed voor het uitstapje naar de grasvlaktes. Na anderhalf uur hobbelen in een busje (af en toe stonden we ware doodsangsten uit) kwamen we aan bij een kamp met allemaal gers. We werden ontvangen met milktea en een soort van koekjes. We hebben in typisch Mongoolse klederdracht foto's gemaakt en vervolgens hebben we buiten verder rond gekeken. Het paardrijden lieten we voor wat het was, want wegens allergie (Sandra en Angela) en verwachtte dierenmishandeling (Edwin) leek ons dat niet zo'n goed idee. In de ger zelf is het (nog) lekker warm, maar buiten is het er 's avonds al zo koud, dat oppervlaktewater bevriest. Ook overdag is het guur en waait het behoorlijk en ik ben met de kinderen teruggelopen naar de ontvangstkamer. Leif kroop weer meteen naar de kommetjes met milktea en dronk hiervan. Later zei Roemer tegen me, dat er een paar vliegen in lagen. Het is maar wat je lekker vindt.
Edwin en Sandra waren intussen verder gelopen naar 3 stenen plateaus in de vorm van een ger, waar allemaal repen stof aan hingen. Om een wens te doen, moesten ze met een steen 3 x linksom en daarna 3 x rechtsom lopen en vervolgens de steen naar binnen gooien. Wat ze gewenst hebben? Dat houden ze voor zich.
We zouden nog gebruik maken van de lunch, maar Karen kreeg telefoon van de Notary, dat in het rode boekje een foutief paspoortnummer vermeld stond. Wij terug naar het hotel dus en Tao Ling en Karen het documentenrondje herhalen. Nadat de kids wat noedels from Holland gegeten hadden, merkten we aan Leif, dat hij naar de wc moest (hij is overdag zindelijk). Edwin nam hem gauw mee naar de kamer en dat was geen seconde te vroeg. Na een flinke makkes, dacht Edwin dat Leif klaar was, maar helaas. Resultaat: nog een hoop op de wastafel, broek en overhemd van papa en schoenen van Leif vies!
's Avonds naar hetzelfde restaurant als de avond tevoren, alleen hadden we nu geen tolk bij ons. We hebben een paar plaatjes aangewezen en voor de rest maar gehoopt, dat we geen hond of kat voorgeschoteld zouden krijgen ;-). We hebben in elk geval heerlijk gegeten.
Toen het bedtijd was, kreeg Leif het zwaar en wij dus ook. Wat hadden we een medelijden met ons mannetje, maar we vertrouwen erop dat het in de toekomst allemaal goed komt.

Vandaag zijn we naar de zoo geweest. In het begin dachten we: waar zijn we aan begonnen? De dierentuin lag midden in de heuvels/bergen en het is best heavy om een duo-buggy omhoog te duwen. Gelukkig konden we het merendeel van de route per bus afleggen. Het was in elk geval echt de moeite waard en de video-opnamen zijn, denk ik, erg mooi geworden.
Leif is nu aan het slapen en misschien gaan we vanmiddag nog op zoek naar het park, waar we verschillende tips over hebben gekregen. Zaterdag reizen we naar Beijing en we zien een bezoek aan het dino-museum morgen met de kinderen dan ook niet echt zitten. Ik denk, dat we er een tutdagje van gaan maken.