Operatie, Disneyland en over naar groep 2

Daar zijn we weer. Het heeft even geduurd, maar dan heb je wel wat.

We waren koud terug van een lekker weekje weg met de opa en oma Echt, toen we in het ziekenhuis verwacht werden voor de operatie van Leif. Ik kan niet anders zeggen dat alles heel voorspoedig is gegaan. Het infuus werd pas ingedaan, toen hij al onder narcose was en bij het bijkomen heeft hij ongeveer een kwartiertje gehuild van de pijn. Hij kreeg wat medicatie en hij viel in slaap. Na een dutje van anderhalf uur werd hij op de afdeling wakker. Honger had onze kanjer en hij maakte na een bekertje ranja in een rap tempo twee sneetjes brood met sjmerevleis (paté) pater. Gelukkig dat ging goed en we mochten vrijwel meteen naar huis.

Eind mei stond voor Roemer het tweede bezoekje aan de kaakchirurg op de agenda. Ook dat ging buiten verwachting goed, dus we konden met een gerust hart weer naar Disneyland Parijs vertrekken. We hebben weer heerlijk genoten van Mickey en zijn vriendjes. Leif is helemaal verliefd geworden op Stitch (zijn evenbeeld volgens tante Sandra). Ofschoon we er al zo vaak zijn geweest, hebben we nu toch ook weer nieuwe dingen gedaan, naast natuurlijk voor de zoveelste keer in Small World te zijn geweest. Buzz Lightyear, het Mickey Mouse Clubhuis en de stuntshow in Studio's... Roemer en Leif hebben ervan genoten (en wij dus ook). Of we dit jaar nog een keer gaan? Graag, maar of het er nog van komt?

Roemer is gaan kijken bij de scouting en waarschijnlijk start ze in september bij de Bevers. De zwemles wordt dan naar de donderdag verplaatst. Vorige week heeft ons waterratje zonder kurkjes het snelst op de rug gezwommen. Leif gaat Roemer al goed achterna, want tijdens de meivakantie heeft hij zich niet laten kennen. Hij is nu al net zo gek op zwemmen als Roemer. En niet bang (meer) natuurlijk. De glijbaan kan niet snel genoeg gaan. Hij kan niet wachten tot hij ook op zwemles mag. Tja, dat duurt nog een dik jaar. Net als naar school gaan: Leif auch sjool gaon, horen we nu elke dag. Hopelijk denkt hij er begin november 2010 nog zo over ;-)

Roemer is in elk geval over naar groep 2. Ze is erg nieuwsgierig wie er bij haar in de klas komt en wie haar leraar of lerares wordt. Ook haar vijfde verjaardag en dan met name het kinderfeestje houden haar al flink bezig. We hebben bedacht wat het programma wordt, maar ze is er nog niet helemaal uit wie ze wil vragen. Is ook erg moeilijk, omdat ze pas één keer met een vriendinnetje heeft afgesproken. Ze speelt natuurlijk wel op de BSO, maar dat is toch anders. Ja, dat krijg je met een moeder, die drie dagen in de week werkt en de overige dagen is er altijd wel wat. Gelukkig hoopt mama binnen enkele weken af te studeren en dan is dat EINDELIJK achter de rug en dan blik vooruit! Nog maar 4 weken en dan begint de zomervakantie. Althans voor de kids. Papa en mama mogen nog wat langer zwoegen.

Een half jaar thuis

Jeetje, wat is het al weer lang geleden, dat ik een bericht heb gepost. Maar wat is er intussen ook veel gebeurd...

Zelf ben ik een aantal keren flink ziek geweest, maar ook de kinderen zijn niet gespaard gebleven. Van tanden trekken, tot zalfjes voor vanalles en nog wat, tot oogartsen en urologen. Helaas zijn we nog niet helemaal klaar, want voor Roemer staat nog een bezoekje aan de kaakchirurg op de planning en Leif wordt over anderhalve week op de OK verwacht voor een kleine operatie. Gelukkig allemaal niet zo ernstig, maar het gedoe er om heen. En het geregel... ik kan bijna een aparte agenda aanschaffen voor dit soort dingen.

Zo genoeg gezeurd; wat is er nog meer voor nieuws? Roemer wilde de zijwieltjes van de fiets: helaas viel het voor haar tegen, dat ze niet meteen zelfstandig kon fietsen, dus inmiddels heeft papa ze er weer op gemaakt. Dit vindt Leif niet zo erg, want nu kan hij ook nog fietsen. Het zou me niets verbazen als hij nog eerder dan Roemer los kan fietsen. Hem maakt het niets uit als hij een keer meer of minder valt. Gewoon opstaan en niet aanstellen!

Ook nog een oudergesprekje op school en bij het kdv gehad: iedereen is tevreden over onze kids. Zo horen we het graag. We zijn supertrots op onze kanjers.

Oh ja, Leif heeft voor het eerst gezwommen. Meteen kopje onder toen hij van een peuterglijbaan ging. Dat was even schrikken. We hebben steeds gedacht dat Leif zo'n type was dat nergens het gevaar van inziet en dat hij zo zonder nadenken in het diepe zou springen, maar gelukkig is dat niet zo. Hij klampt zich helemaal vast, maar samen met mama durft hij het wel aan. Pfff, wat een opluchting.

Raf heeft eindelijk een broertje gekregen: Tren. Edwin is beretrots dat hij peetoom mocht worden. Wie had dat ooit gedacht/verwacht?
Roemer's eerste reactie toen ze hoorde dat de baby een jongen was: dan krijg ik 50 cent van oma Echt. Jawel, onze 4-jarige sluit al weddenschappen af. Gelukkig won ze, anders had papa de beurs moeten trekken.

Op de school van Roemer was op 1 april vastenactie (geen 1-aprilgrap) en de klassen gingen allemaal een uitdaging aan. Voor groep 1 hadden ze bedacht, dat ze een minuut lang liedjes moesten zingen. Nou, dat is voor Roemer geen straf en dit werd dan ook glansrijk gehaald.

Dan voor het eerst Pasen. Leif was niks bang voor de Paashaas. Of zou het er aan hebben gelegen, dat hij steeds chocolade eitjes kreeg? Vol overgave zocht hij samen met Roemer naar eieren. En wat was het een heerlijk weer met Pasen. Weten jullie nog dat het het vorig jaar met Pasen flink gesneeuwd had?

Ook is het een jaar geleden dat we het voorstel voor Leif kregen en inmiddels is hij alweer een half jaar thuis. De tijd is voorbij gevlogen, maar wat genieten we van ons mannetje. Roemer en Leif zijn echt aan elkaar gewaagd, maar kunnen ook ontzettend lief zijn voor elkaar. Een echte broer en zus!

Weekendje Disneyland

Na het carnavalsfeest van Roemer op school vertrokken we met tante Sandra richting Parijs. Jawel, we zijn weer naar Disneyland geweest. Vrijdagavond kwamen we moe bij het appartement aan en het duurde dan ook niet lang voor de hele family in diepe rust was. Zaterdagmorgen kwamen we rond 10.15 bij het park aan. Het was erg mistig, maar gelukkig wel droog. We waren verbaasd over de drukte en planden de ontmoetingen met de Disneyfiguren voor de maandag (maar later bleek dat het toen nog drukker was dan in het weekend). Wij hebben lekker rondgewandeld en genoten van de gezichtjes van de kinderen. Roemer moest niets van Casey het treintje hebben, maar de theekopjes en de auto's van Cars in Studios onderging ze met links. Zondagavond hebben we nog een keer de Once upon a dream-parade meegepikt. Bij het zien van Captain Hook vond Leif het toch niet echt leuk meer, maar toen de wagen van The Lion King voorbij kwam, was het verdriet gauw over. Maandagmorgen nog even een paar attracties meegepikt, maar het regende behoorlijk en rond 13 uur vertrokken we weer huiswaarts. Het is bijna niet te geloven, maar Roemer is tijdens deze dagen maar één keer in Small World geweest. De reis naar en van Parijs is ons voor het eerst zwaar gevallen en ik denk dat het voorlopig nog wel een tijdje duurt, voordat we weer zo'n eind gaan rijden.

Dinsdagmiddag stond voor Roemer de Boerebroelof op het programma. Leif en ik brachten ons prinsesje met tante Sandra naar de Mert. We hebben zelf nog even binnen gespiekt, maar Leif vond de drukte maar niks. Volgend jaar beter. De liedjes vindt hij in elk geval fantastisch en hij brabbelt al aardig mee. Laot gaon dae wage!

Al weer bijna 4 maanden thuis

Wat vliegt de tijd. 2 weken geleden ben ik weer begonnen met werken en gaat Leif 1 dag naar oma Sjtasie, 1 dag naar KDV Kiekeboe en 1 dag komen opa en oma Ech bij ons oppassen. We mochten enkele dagen oefenen bij het kinderdagverblijf en Leif vindt het er erg leuk. Ach, zo lang hij maar met auto's kan spelen, kan rausen en naar buiten kan, vindt hij het best. En ja, hij is wel blij als mama hem 's avonds weer komt halen.

1 dag bij het kinderdagverblijf en hij kreeg de waterpokken. Nou ja, hij hoeft ze maar gehad te hebben, nietwaar? Gelukkig heeft hij er niet zoveel in het gezicht, want vandaag is hij gedoopt. Het was erg mooi en ook ontroerend. Aansluitend hebben we met de familie heerlijk gebruncht en Leif heeft de buit weer binnen. Waar kan je jongetjes van 2 een groot plezier mee doen? Juist, een tractor met aanhanger, een karretje van Cars, een bestuurbare auto, een kruiwagen en nog meer van dat soort dingen. Ook grote zus Roemer werd niet vergeten. 3 weken geleden had ze eindelijk genoeg moed verzameld voor echte oorbellen en vandaag kreeg ze van ons haar eerste "hang-oorbellen". Het is al een echt dametje. Op de zwemles met papa gaat het ook erg goed. Op de rug zwemmen of onder water duiken... Roemer draai daar haar hand niet meer voor om. Nu is het wachten op de echte zwemles, maar ondertussen geniet ze nog volop van de quality-time met papa.

Volgend weekend staat de vastelaovindj (carnaval) weer voor de deur en normaal gesproken kunnen we haast niet wachten om mee te hossen. Ook Leif vindt de muziek fantastisch, maar hij heeft het nog niet zo op veel drukte en kabaal, dus we slaan dit jaar over. Misschien dat we nog een paar daagjes weg gaan, maar dat zien we nog wel.

Eerste reisje naar Disneyland!

De beste wensen voor 2009!!!

Gelukkig heeft Leif geen last gehad van de intentingen vorige week, want afgelopen dinsdag vertrokken we richting Parijs voor een paar daagjes Disneyland. De lucht was grijs en in België mochten we maar 90 km per uur rijden, maar dat mocht de pret niet drukken, want ook opa en oma Sjtasie waren van de partij. Nadat we ons op de kamers hadden geïnstalleerd, zijn we gaan maccen. Daarna hebben we niet veel meer gedaan, zodat we de volgende morgen fris en fruitig naar Disneyland konden gaan. Het was een enorme gok om al zo vlug na de aankomst op vakantie te gaan, maar Leif voelt zich blijkbaar al zo op z'n gemak in ons gezin, dat een hotelkamer of koffers hem geen angst in boezemen. Grote kerel...

Na een autoritje van een kwartiertje kwamen we bij Disneyland aan. Als eerste stond "it's a small world after all" op het programma. Leif moest even wennen, maar genoot daarna met volle teugen. Verder veel geslenterd en geshopt voor een souvenirtje. Toen het te koud werd, zijn we teruggegaan naar het hotel en gingen we op tijd naar bed. De kinderen werden maar wat graag om 22.30 door ons wakker gemaakt en we togen weer naar Disneyland. De parkeerplaats was afgeladen vol en het kostte veel tijd om in het park te komen. Blijkbaar zijn er meer gekken, die graag oud en nieuw vieren in Disneyland... Om middernacht genoten Edwin en Roemer van het vuurwerkspektakel. Ik ben met Leif naar de babycare gegaan, want hij schrok enorm van de knallen.

Na een korte nacht waren we nieuwjaarsdag weer op tijd in het park om verder te genieten. Maar het was KOUD!!! We hebben de parade van 17 uur niet meer gehaald; er stonden langere rijen bij de "koek en zopie" dan bij de attracties.

Toen we vrijdagmorgen uit het raam keken lag er sneeuw. We besloten een dag eerder te vertrekken en samen met opa en oma naar huis te gaan. O jee, nu moeten we dit jaar nog een keer terug om van ons abonnement te profiteren. Wat erg!