Hoe lang nog???

We willen iedereen heel hartelijk bedanken voor de lieve mailtjes, kaarten, cadeautjes en andere attenties, die we mochten ontvangen na het voorstel van onze zoon.

Niet te geloven dat het pas 2,5 weken geleden is, dat Leif in ons leven kwam. Ik kan me de woonkamer nu al niet meer voorstellen zonder zijn foto.

We hebben van Ineke bericht gekregen dat de loi met de foto’s ingevoerd zijn. Nu begint het “grote” wachten. Van een ander ouderpaar, van wie de documenten ook het vorig jaar al ingelogd zijn, is de loi op 4 april ingevoerd, dus ik ben benieuwd hoe lang het duurt voor zij iets horen. Het zou leuk zijn als we in ieder geval de week in Beijing samen kunnen doen. ik heb geen flauw idee of onze proceduretijd korter is dan die van de overige ouderparen, omdat zij nog alle documenten moeten verzamelen en laten vertalen en digitaal verwerken.

De verf voor het kamertje is gekocht en het is geworden… verschillende tinten blauw en groen! Voor het resultaat moeten jullie nog een beetje geduld hebben, want we zijn nog druk bezig met het uitmest... (ahum) opruimen van het kamertje.

Hier nog een aantal foto's van grote zus. De eerste is bij oma Sjtasie. In een onbewaakt moment van slechts een of twee minuten is mevrouw boven op een leesboek in slaap gevallen. De andere: tja, zo kwam ze de kamer weer in, nadat ze even was gaan plassen. In de gang lagen blijkbaar nog wat verdwaalde attributen van carnaval... Zou Leif ook zo'n vastelaovindjsvierder worden?

Wij zijn geslaagd voor ons huiswerk.

Een paar dagen geleden is het gelukt om, met veel geknutsel, onze gescande pasfoto's en gezinsfoto naar Meiling te mailen. Gisteren hebben we ons Engels weer kunnen bijspijkeren, want toen stond de letter of intent (loi) op het programma. Het duurde even voordat we de slag te pakken hadden, maar twee weten meer dan een en we zijn dan ook erg tevreden over het resultaat. Meiling blijkbaar ook, want we kregen vandaag te horen dat de loi deze week wordt vertaald in het Chinees, zodat de stukken waarschijnlijk eind volgende week naar CCAA verzonden kunnen worden. Tja en dan begint het wachten op de LOA of Statement of Approval, zoals ik gisteren in de mail heb kunnen lezen. Na ontvangst van de LOA kunnen, volgens mij, de vluchten en hotels geboekt worden. Duimen jullie mee voor een snelle procedure?

Onderstaand nog een kaartje van China. Neimenggu is Inner Mongolia. Ik heb nog niet kunnen ontdekken waar Bayan Zhuoer ligt. Blijkbaar is dat world wide web toch niet zo wide (of ik heb nog niet zo goed gezocht...).

Grote zus

Een sneeuwpop maken op tweede paasdag, hoe bestaat het!

Eindelijk mijn eigen make-updoos. Mooi, hè?

Hoe kom ik hier weer uit?

Fijn met opa spelen met de dominostenen.

De eerste cadeautjes voor Leif en grote zus.

Roemer heeft lekkere nijntjekoekjes getrakteerd bij Kiekeboe.

Van mama een mooi grote zussen t-shirt en bij Kiekeboe een grote zussen kroon.

Hier is hij dan...Taaataaa!

Gisteravond zijn we naar Hendrik Ido Ambacht geweest om het dossier en, niet onbelangrijk, de foto's van Leif op te halen. We waren op slag verliefd; wat een poepie. De foto's zijn, volgens mij, van oktober vorig jaar, dus toen was hij ongeveer 1 jaar oud.

Wat staat er zoal in het dossier? Leif is een goede eter. Nou, dan past hij goed bij zijn grote zus. Hij luistert graag muziek en is gek op speelgoed dat geluid maakt. Hij kan soms ondeugend zijn en als hij boos is kan hij erg fel reageren.

In het rapport staat verder vermeld dat hij, toen hij 8 dagen oud was, in een pleeggezin is geplaatst en daar woont hij nog steeds. We moeten toch wel erg lachen om het dagelijkse ritme, want daaruit blijkt dat hij niet veel slaapt en van 4 uur 's morgens tot 12 uur 's avonds op gezette tijden voldoende (lees veel) eet. Ik moest er toch niet aan denken dat ik maximaal iedere 4 uur wakker werd gemaakt om te eten en te drinken. Let wel: het gaat hier om de periode toen hij 1 jaar was. Hoe het nu gaat, weten we niet.

De provincie waar Leif woont heet Neimenggu (Binnen-Mongolië) en ligt in het noorden van China.

Hoe gaat het nu verder? Wij moeten een Letter of Intent opstellen en pasfoto's en een gezinsfoto scannen. Als deze door Meiling zijn goedgekeurd, zal het setje digitaal naar China worden gestuurd en dan is het afwachten, wanneer we op reis mogen. In het verleden duurde dit ongeveer 6 maanden, maar we hebben geen idee hoe lang wij moeten wachten. Wij hebben het voordeel dat de overige paperassen al in China liggen en dat alles nu digitaal gaat. We weten echter niet wat de Olympische Spelen voor impact hebben op de mogelijkheden om te reizen. Afwachten dus maar weer en jullie weten allemaal hoe goed ik daar in ben. Zeker nu me vanaf de kast zo'n lekker koppie aankijkt...

Gelukkig hoeven we ons in de tussentijd niet te vervelen; ik moet toch eindelijk verder met mijn scriptie en de zolder kan worden afgemaakt. Daarna staat het kamertje van Leif op de planning; ik vind oranje wel een geschikte kleur, maar volgens Roemer is bruin toch mooier ;-). Hmmm, daar hebben we het later nog wel over.

Ongelofelijk, maar waar!

Rond half acht kregen we HET telefoontje. Ineke belde ons met het voorstel van een zoontje. Leif, want zo gaan we hem noemen, is geboren op 31 oktober 2006 en woont op dit moment bij een pleeggezin in een provincie in het noorden van China. Hij is geboren met een ASD, maar de Chinese artsen verwachten dat dit vanzelf dichtgroeit. Morgen mogen we de foto's halen en we kunnen haast niet wachten. We hebben nog even geprobeerd grote zus Roemer wakker te maken om het grote nieuws te vertellen, maar zoals verwacht is ze met nog geen 10 kanonschoten wakker te krijgen. Nou ja, dan wordt het morgenvroeg een hele verrassing...