Al weer in Beijing... wat vliegt de tijd

Waar waren we ook alweer gebleven? Oh ja, nadat Leif wakker was geworden zijn we naar het park gegaan. Eerst zagen we een hoop waterfietsbootjes en een klein attractiepark, maar uiteindelijk hebben we het speeltuintje gevonden. Voor 15 RMB per persoon hebben de kinderen heerlijk gespeeld en wij genoten van hun stralende gezichtjes. Na het diner in "ons" restaurant was het alweer bijna bedjestijd en dat ging een stuk beter dan de dag tevoren.

De volgende dag, dus de dag voor vertrek, heeft Leif verschillende keren overgegeven en wij maakten ons zorgen of hij wel fit genoeg zou zijn om te vliegen. Gelukkig ging het 's middags een stuk beter en toen Tao Ling en Karen ook de boekjes van de Notary gebracht hadden, stond niets onze reis meer in de weg. Aan het einde van de middag nogmaals naar het park gegaan, maar we namen nu een andere route: we vonden een nog leukere en grotere speeltuin met zelfs een binnenspeeltuin. De kosten waren 20 RMB per kind, dus daar hoef je het niet voor te laten. Roemer mocht kiezen waar we gingen eten en het zal niemand verbazen dat het McDonald's is geworden. Edwin heeft vervolgens de kinderen meegenomen naar het hotel en Sandra en ik hebben Hohhot by night nog even bekeken. En toen was het tijd om de koffers te pakken. Beijing here we come!

Na het ontbijt hebben we nog wat op de kamers rondgehangen, maar om 10.45 was het dan toch echt tijd om uit te checken. Op het vliegveld bleek dat al onze koffers ongeveer 2 kg te zwaar waren, maar dat heeft verder geen problemen bezorgd. Het was nog even spannend of Leif mee mocht, want de baliemedewerkster kon het ticket voor Leif niet in het systeem vinden, maar ook dat ging uiteindelijk goed. Wij waren erg benieuwd hoe Leif de vliegreis zou ervaren, maar het bleek Roemer te zijn, die er een drama van maakte. Tao Ling en Karen hebben ons tot in het hotel begeleid en daarna gingen ze per trein terug naar huis. Klaas, Rita, Zhen, Nicolien en Tao Qi waren al eerder aangekomen en hadden geregeld, dat we weer twee kamers met connecting doors hadden. De grootte van de kamers was even wennen na de luxe in Hohhot, maar voor Leif was er wel een pandaknuffel in het bedje gezet. Nadat we de koffers uitgepakt hadden, hebben we even boodschappen gedaan. Edwin wil graag een echte Lolex van de zijdemarkt, want een echte is zelfs in China te duur. 's Avonds hebben we met z'n allen heerlijk gegeten in het "Meiling" restaurant. Voor Edwin was dit echter van korte duur, want Leif was te moe. Nadat de kids in bed lagen hebben we nog lekker op de gang bijgekletst met Klaas en Rita.

Vanmorgen was het erg druk in het restaurant, dus we hebben helaas apart ontbeten. Het eten was overigens wel lekker. Om 10 uur hadden we met de rest afgesproken; Zhen moest pasfoto's laten maken. Daarna gingen we per taxi naar de Panjiayuan Curio Market. Leuke snuisterijtjes en we hebben stempels voor ons vijven en een paar hangers gescoord. De terugreis per taxi was nog even spannend, want de chauffeur meende ons te "betoepen", maar dan kent hij ons nog niet. Gelukkig is ook dat avontuur goed afgelopen. Leif heeft daarna op de kamer even geslapen en intussen speelde Roemer winkeltje. Toen Leif wakker werd hebben ze heerlijk samen gestoeid, totdat Leif het op z'n heupen kreeg. Het heeft toch zeker een uur geduurd, voordat hij een beetje bedaarde. Om 18 uur stonden we weer gereed om naar het restaurant te gaan. We hebben wederom heerlijk gegeten en ook de kids hebben gesmuld. Nadat ik terug kwam van het klaarmaken van de papierkraam, zag ik dat Leif rechtop in bed stond. Ik heb hem toen even lekker geknuffeld, maar hij wilde daarna naar de pyjamaparty in kamer 1218. Jammer voor hem had mama daar toch een ander idee over. Uiteindelijk heb ik hem in slaap gewiegd en ligt hij nu prinsheerlijk in zijn bedje. Dochterlief kan geen genoeg krijgen van het sjniederen, maar ook dat zal gauw afgelopen zijn, want morgen vertrekken we om 11 uur richting Chinese muur en daarna staat Oud-Beijing op de agenda. We hebben er echt zin in.