Bedankt Bejing, maar we gaan nu (eindelijk) naar huis

Wij hebben weer enorm genoten van het geboorteland van onze kinderen, maar we zijn ook weer blij huiswaarts te gaan. Terug naar orde en regelmaat. En natuurlijk kijken we er erg naar uit om onze familie weer te knuffelen en dan met name ook oma, die tijdens onze reis een operatie moest ondergaan. Lieve schatten we komen er aan, hoor.

Gisteren hadden we weer een dagje vrij af en daar waren we erg blij mee, want woensdag was een mooie, maar ook erg enerverende dag. Te beginnen met een tripje naar het Vogelnest. Het was een warme dag, de kringen stonden onder de oksels. Wat moeten de mensen, die live bij de Olympische Spelen waren, hebben afgezien.
Vervolgens stond de Hutong op het programma. Edwin bleef bij Leif, want die was net in slaap gevallen, maar Roemer en ik hebben genoten van een ritje in een riksja. De familie, waar we werden uitgenodigd voor een kopje thee, leeft vrij luxe. De contrasten zijn onvoorstelbaar: het sanitair etc. is, in onze ogen, erg primitief. Zeker vergeleken met de plasma-tv, de computer en grote fridge. Aan de andere kant werden de oude normen en waarden wel gerespecteerd en voldeed de familie aan het stereotype door vogels te houden. Ook hadden ze een paar krekels als huisdier (in een kooitje).
Misschien dat we het door het Engels met accent van onze gids verkeerd begrepen hadden, maar we dachten vervolgens naar een Kung Fu school te gaan. Het bleek echter een Kung Fu voorstelling te zijn in het Red Light Theatre. Dit was niet zo'n geslaagde onderneming, omdat Roemer bang is in het donker en het duurde dan ook niet lang, voordat we weer met de kinderen buiten stonden. Duurbetaalde kaartjes weggegooid dus. Tante Sandra heeft wel van de voorstelling genoten, dus die heeft ons nog een beetje bijgekletst.
Toen we weer in het hotel arriveerden was het al zeven uur, dus we hebben bedankt voor het diner. Snel even bij de grote M wat gehaald en toen de kinderen naar bed gebracht. Morgen is er weer een dag.

Gisteren hadden we, zoals gezegd, een lekker dagje vrij en die hebben we dan ook nuttig besteed met shoppen. Het pingelen was niet altijd even succesvol, dus we hebben (veel) minder meegenomen dan we hadden gewild.
's Middags heeft Edwin de kids in bad gedaan en toen was het tijd voor het afscheidsdiner. Op het menu stond onder andere the famous Peking Duck en we hebben dan ook genoten.
Toen Roemer en Leif in diepe slaap waren, hebben we de koffers verder ingepakt en toen was het ook voor ons bedtijd.

We gaan zometeen ontbijten en dan nog een laatste blik op Beijing. Om half twaalf vertrekken we naar het vliegveld en om 14.20 kiezen we het luchtruim. Tot straks.