Medische lus

Gisteren zijn we op intake geweest voor de medische lus. Zoals we inmiddels gewend zijn, waren ook nu de weersomstandigheden niet echt ideaal; het was weer eens mistig. Gelukkig waren we ruim op tijd in Apeldoorn en hadden we nog tijd om een restaurant te bezoeken voor een lekkere schnitzel (zo groot als een heel bord). We hadden dan ook nog wat te vieren: de 19e hadden we 15 jaar verkering (lief hè?). Na nog een cappuccino te hebben gedronken, waren we precies om 20 uur ter plaatse. We hadden ons natuurlijk al voorbereid en een lijstje met voor ons acceptabele special needs opgesteld. Door de eerlijke en duidelijke uitleg van Wim en Ria, zijn er uiteindelijk een aantal aandoeningen afgevallen, maar ook een paar toegevoegd. Wat de voor ons acceptabele special needs zijn, vinden we te privé en worden dan ook niet op deze website geplaatst.

Hoe is nu de verdere gang van zaken? We krijgen een verslag van de special needs, waar wij voor open staan. In dit verslag staan ook nog een aantal special needs genoemd, waar we nog over wilden nadenken. Op de terugweg hebben we daar natuurlijk over gepraat en we kunnen met recht zeggen dat we bewust gekozen hebben voor bepaalde special needs en no hard feelings voor de aandoeningen, die voor ons niet acceptabel zijn. Er zullen genoeg andere adoptieouders zijn, die daar wel voor kiezen.

En nu is het dus wachten op een voorstel. Na veel geruchten is de procedure vermoedelijk als volgt; Meiling krijgt geen papieren voorstellen meer, maar alleen digitaal. Zij matchen de kinderen handmatig met geschikte ouders op de wachtlijst. Daarnaast is er digitaal een algemene lijst (met veelal zwaardere special needs) beschikbaar, die toegankelijk is voor door CCAA goedgekeurde vergunninghouders over de hele wereld. Hoe een en ander precies gaat werken is nog niet bekend, omdat Meiling (volgens mij) nog geen digitale voorstellen heeft ontvangen.